kəpək

is.

1. Un ələndiyi zaman ələk üstündə qalan buğda və s. -nin qabıq qırıntıları. Arpaya qatsan at yeməz; Kəpəyə qatsan it yeməz. (Ata. sözü).

2. Ağac, taxta mişarlandığı zaman tökülən xırda ovuntu. Söz nadan dilində qəpiyə dəyməz; Dəyməz, su üzündə köpüyə dəyməz; Dəyməz, heç bir ovuc kəpəyə dəyməz. . M. Araz.

3. Başda və heyvan tüklərinin dibində əmələ gələn qovaq. Başında kəpək olmaq.

4. Bax kövrək 1-ci mənada. Kəpək alma. Kəpək heyva.